سال‌هاست که فضاهای کار اشتراکی زیادی در دنیا و در ایران شکل گرفته است. با این وجود اغلب کاربران این فضاها اعضای جامعه استارتاپ‌ها و فریلنسرها هستند. اما فضاهای کار اشتراکی برای بسیاری از افراد می‌توانند مکانی امن و جذاب برای کار کردن باشند. در نوشته پیش‌رو از تیم‌ها و افرادی نام خواهیم برد که می‌توانند عضوی از فضای کار اشتراکی باشند.
بسیاری از افراد دورکار برای انجام پروژه‌های شخصی خود، گسترش ارتباطات و همکاری در پروژه‌های مختلف با دیگران از فضای کار اشتراکی استفاده می‌کنند.
کارکردن به عنوان فریلنسر و سپری کردن زمان کاری طولانی درخانه سبب خستگی و کاهش بهره‌وری فرد خواهد شد. کار کردن در فضای کار اشتراکی و قرار گرفتن درمحیطی امن و آرام برای انجام پروژه‌ها به افراد کمک می‌کند تا پویاتر باشند و زمان مفیدتری را به کار اختصاص دهند.
حضور دانشجویان در فضای کار اشتراکی به آن‌ها این امکان را می‌دهد تا تجربه قرارگرفتن در فضای کار حرفه‌ای داشته باشند و با افرادی که در حوزه‌های مختلف کاری فعالیت دارند دوستی و تعامل کنند.
اولین گروه‌هایی که کاربر فضاهای کار اشتراکی شدند کارآفرینان و تیم‌های استارتاپی بودند. آن‌ها عقیده داشتند که با تغییر و رشد کسب‌و‌کارها در دنیای امروز باید فضاهای کار سنتی تغییر پیدا کند و فضاهای کار مشترک شکل بگیرد.
از اولین دلایل گسترش فضاهای کار اشتراکی در دنیا ایجاد اکوسیستم برای تیم‌های استارتاپی بود. با رشد استارتاپ‌ها در سال های اخیر در بسیاری از کشورها فضاهای کار اشتراکی بستری برای پرورش ایده‌های جدید و حمایت از استارتاپ‌ها شدند.
برای افرادی که در سفرند و از خانه و محل کار دور هستند، مناسب‌ترین مکان برای انجام کار می‌تواند فضاهای کار اشتراکی باشد. فضاهایی آرام برای تمرکز کردن روی پروژه های شخصی خود.
اجاره دفتر کار به بسیاری ازشرکت‌های کوچک و تازه تاسیس هزینه زیادی را تحمیل خواهد کرد، به همین علت اغلب این شرکت‌ها با پرداخت هزینه کمتر از فضاهای کار اشتراکی که امکانات مشابه با یک دفتر کار را ارایه می‌دهند استفاده می‌کنند.
